Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Οι μεγάλες ποσότητες υδάτων της πατρίδος μας μπορούν ν' αξιοποιηθούν για την άρδευση των δασικων-ημιδασικών εκτάσεων και την πυρόσβεση με ''κανόνια'' νερού Regen εξ' ολοκλήρου ελληνικής κατασκευής. Η δημιουργία λιμνών μπορεί να οδηγήσει στην εκτροφή χελιών, πέστροφας κλπ ψαριών ενώ ανοίγουν οι δυνατότητες δενδροφύτευσης ελώδων περιοχών. Σ. Σοφιανόπουλος. Γ' Μέρος

Με την παρούσα ανάρτηση συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε την ενότητα σχετικά με τις υδροδυναμικές ικανότητες που έχει η πατρίδα μας, βασιζόμενοι στο πόνημα του πρώην ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. κ.Σωτήρη Σοφιανόπουλου. Στην πρώτη σχετική μας ανάρτηση, βλέπε εδώ είχαμε σημειώσει ότι η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες σε ποσότητα υδάτων σε ολόλκηρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο ενώ εκμεταλλευόμενοι, τις ποσότητες αυτές των υδάτων, θα μπορούσαμε να καταστήσουμε αρδεύσιμα τα 21 εκατομ. στρέμματα αρόσιμης γης με 3 καλλιέργειες το χρόνο αντί μιας και να μετατρέψουμε σε καλλιεργήσιμα άλλα 20 εκατομ. στρέμματα. 
Στη δε δεύτερη σχετική μάς ανάρτηση βλέπε εδώ είχαμε παρουσιάσει τις δυνατότητες αξιοποίησης των υδάτων των ποταμών με τεχνητές λίμνες, την αξιοποίηση της ιλύς των ποταμών για τον εμπλουτισμό των χωραφιών με αζωτούχα στοιχεία καθώς και τη δυνατότητα, που υπάρχει, ανάπτυξης βιομηχανίας αζωτούχων λιπασμάτων που θα αξιοποιεί την υδρενέργεια των ποταμών. 

Συνεχίζουμε σήμερα με το τελευταίο τμήμα αυτής της μελέτης έχοντας ως οδηγό την αντίστοιχη ενότητα απο το βιβλίο: ''Οι ''Άγνωστες'' πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία'' του  ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου. 
  
Γράφει ο Σ. Σοφιανόπουλος (σε συνέχεια της δεύτερης ανάρτησής μας εδώ.
  
''Από τα λίγα που λέμε γίνεται αμέσως κατανοητό ότι στην Ελλάδα δεν έχουν γίνει τα έργα υποδομής που πρέπει. Να λάβετε υπόψη σας ότι δεν υπάρχει ούτε ένα δάσος που να έχει δεξαμενές μεγάλες, της τάξεως των 20.000 κυβικών και άνω, ώστε να μπορέσουν τα πυροσβεστικά οχήματα να αντλήσουν νερό για την πυρόσβεση. (1) Η οποιαδήποτε οικονομική ανεξαρτησία της χώρας θα μας έδινε την δυνατότητα να κατασκευάσουμε ανεμογεννήτριες και υδροτουρμπίνες, που θα απασχολούσαν χιλιάδες εργαζομένους, από μηχανικούς έως απλούς εργάτες. Η αύξηση των υδατίνων πόρων θα μας δώσει την δυνατότητα να μεγαλουργήσουμε τόσο πολύ στη Γεωργία, ιδιαιτέρως δια του θαυμάσιου κλίματος που έχουμε, αλλά και στην κτηνοτροφία, ώστε να γίνουμε α. αυτάρκης και β. εξαγωγός χώρα. (2)

ο Σ.Σοφιανόπουλος με το κανόνι νερού Regen ελληνικής κατασκευής
Η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί το φυσικό της περιβάλλον που και να θέλουν άλλοι λαοί δεν μπορούν να έχουν. Η δημιουργία των χιλιάδων λιμνών που απαιτεί η χώρα να κατασκευαστούν, θα δώσει και δυνατότητα σε αύξηση παραγωγής των κυπρίνων, των χελιών (3) και των καραβίδων, καθώς και της πέστροφας, που θα μειώσουν το κόστος διατροφής του πληθυσμού και θα μειώσουν στο μηδέν την ανεργία. Επίσης, η αύξηση της παραγωγής του νερού, θα μας δώσει την δυνατότητα να δενδροφυτεύσουμε διάφορες ελώδεις περιοχές και αυτό το ξύλο, εκτός του ότι θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί ως υλικό, να δημιουργήσει μεγάλες επιχειρήσεις χάρτου, η δε αύξηση των υδροηλεκτρικών έργων, θα μας δώσει την δυνατότητα δημιουργίας μονάδων υπεροξειδίου του υδρογόνου (οξυζενέ) (4), για να παραγάγουμε και το χαρτί πολυτελείας που θέλει λεύκανση με υπεροξείδιο του υδρογόνου. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου θα μας δώσει την δυνατότητα να παραγάγουμε και μηχανές εσωτερικής καύσεως υπεροξειδίου του υδρογόνου, που είναι φιλικές προς το περιβάλλον, και θα καταστήσουν και τη χώρα αυτάρκη σε αυτό το είδος που σήμερα εισάγουμε εξ' ολοκλήρου. Η παραγωγή υπεροξειδίου του υδρογόνου δίνει σαν υποπροϊόν υδρογόνο, που κάλλιστα μπορεί να καίγεται παράγοντας ηλεκτρικό ρεύμα με παραγωγή νερού. Γνωρίζω ότι όλα αυτά φαίνονται ακατόρθωτα στους περισσότερους Έλληνες, γιατί κανείς δεν έχει φροντίσει να τους πληροφορήσει, αλλά πιστέψτε με, είναι πολύ εφικτά. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι ένα υλικό που μπορεί να υποκαταστήσει την ατομική ενέργεια, η οποία πρέπει παγκοσμίως να καταργηθεί, διότι δεν έχει βρεθεί ακόμη μέθοδος αποθήκευσης των πυρηνικών καυσίμων, γιατί σκοτώνουν πάσης φύσεως ζωή για χιλιάδες χρόνια.''

Χριστός Ετέχθη Έλληνες! Καλό και Άγιο Δωδεκαήμερο!

Η ομάδα του http://hellas-economy.blogspot.gr/ εύχεται σε όλους τους εν Χριστώ αδελφούς και πατριώτες, σε όλους τους Έλληνες όπου γης -σε όλη τη Ρωμηοσύνη- που τους διακρίνει η αγάπη για τον Κύριo μας και ο πόνος για τον συνάνθρωπο και την μεγάλη μας οικογένεια που είναι η Πατρίδα μας, Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα Καλό και Άγιον Δωδεκαήμερο. 

Γέννησις του Κυρίου, Ι.Μ.Διονυσίου Αγίου Όρους
 
Ωδή α'
Χριστός γεννάται, δοξάσατε, 
Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε,
Χριστός επί γης υψώθητε,
Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη, 
και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί, ότι δεδόξασται.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Ξενοκρατία: 50.000 έλληνες νεκροί απο τον εμφύλιο με κερδισμένους τους ξένους επικυρίαρχους. Δόγμα Τρούμαν και σχέδιο Μάρσαλ: δόθηκαν με φοβερές ''δουλείες'' που δεν επέτρεψαν την ανασυγκρότηση και ανάπλαση της χώρας: ελαφρυά βιομηχανία προσδεδεμένη στο ξένο κεφάλαιο χωρίς επιτόπια αξιοποίηση του φυσικού πλούτου. Μας καθήλωσαν σαν γεωργική χώρα και μόνον.

Σε πολλές αναρτήσεις μας έχουμε αμέσως ή εμμέσως αναφερθεί στην επέμβαση της διεθνούς ελίτ δια των μεγάλων δυνάμεων της κάθε εποχής π.χ. Αγγλία, Η.Π.Α., Ε.Σ.Σ.Δ. κλπ στην πορεία της χώρας μας σε πολιτικό και κυρίως οικονομικό επίπεδο. Θέλησαν και, σε συνεργασία με τους εκάστοτε κυβερνώντες, πέτυχαν να ελέγξουν την χώρα μας και να μη μάς αφήσουν ν' αναπτυχθούμε όπως οι πλουτοπαραγωγικές μας δυνάμεις και το επιστημονικό και εργατικό προσωπικό μάς επέτρεπαν. 

Μπορείτε να μελετήσετε εδώ: τους οραματισμούς και την σπουδαία προσπάθεια του νομικού-οικονομολόγου Δ. Μπάτση με το πόνημά του ''Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα''.  Ενώ εδώ:  και εδώ:  και εδώ: μπορείτε να μελετήσετε σχετικά με την αποικιοκρατικού τύπου Σύμβαση Cooper, την ύπαρξη της οποίας απεκάλυψε και ανέλυσε στο ανωτέρω βιβλίο και σε άρθρα του ο Δ. Μπάτσης. 

Πριν λίγους μήνες επανεκδόθηκε, μετά απο πολλά χρόνια, ένα αξιολογώτατο βιβλίο το οποίο κυκλοφορήθηκε για πρώτη φορά το 1975 απο τις εκδόσεις Πάπυρος και αφορά έρευνα επιτελείου συντακτών του περιοδικού ''Επίκαιρα'' υπό την διεύθυνση του Τζών Φρήμαν. Το εν λόγω βιβλίο φέρει τον τίτλο: ''ΞΕΝΟΚΡΑΤΙΑ -Εξάρτηση-Υποτέλεια-Εσωτερικός Διχασμός''. (Η νέα έκδοση έγινε τον Μάρτιο του 2014 απο τις εκδόσεις Πάπυρος).

Κάποια μικρά αποσπάσματα και φράσεις απο το ανωτέρω βιβλίο -ελπίζουμε με την ανοχή του εκδότη- θα μάς βοηθήσουν ν' αντιληφθούμε πως οι ξένες δυνάμεις και κυρίως οι Η.Π.Α. ήλεγξαν  τις βασικές παραγωγικές δομές της πατρίδος μας. Παρόμοια τακτική -ίσως με πιο εξώφθαλμο τρόπο- ακολουθούν σήμερα οι Η.Π.Α. και η Ε.Ε. με ''ατμομηχανή'' την Γερμανία και αιχμή του δόρατός τους τα μνημόνια (MOU) και τις Συμβάσεις Δανειακής...Διευκόλυνσης. 

                                                                           *** 

Βρισκόμαστε προς τα τέλη του 1949 και αρχές του 1950. Ήδη ο καταστροφικός εμφύλιος πόλεμος, τον οποίον υποδαύλισαν Αγγλία, Η.Π.Α. και Ε.Σ.Σ.Δ. έχει λάβει τέλος αφήνοντας πίσω νεκρούς: 637 αξιωματικούς, 7.612 οπλίτες του Εθνικού στρατού και 38.220 αντάρτες. Δηλαδή 50.000 περίπου έλληνες νεκρούς -ακριβή στοιχεία για τους έλληνες αντάρτες δεν δόθηκαν ή δεν ήταν δυνατόν να δωθούν- στο βωμό ενός παράλογου εμφυλίου που μόνοι κερδισμένοι υπήρξαν οι ξένοι επιβάλλοντας την επικυριαρχία τους. Την ίδια περίοδο όλη η Ευρώπη, εδώ και 5 χρόνια είχε ξεκινήσει την παραγωγική της ανασυγκρότηση. 
 
οι εκπρόσωποι της Αμερικανικής ξενοκρατίας στην Ελλάδα μετά τον εμφύλιο: στο κέντρο
ο πρέσβης των Η.Π.Α. Γκραίϋντυ, δεξιά ο στρατηγός Βαν Φλήτ
 
-το πολιτικό καθεστώς όπως είχε διαμορφωθεί απο το 1944 διετηρείτο αναλλοίωτο. Το απαιτούσαν οι Αμερικανοί για δυο λόγους:
α.για να παραμείνει η Ελλάς στρατιωτικό προγεφύρωμα των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. 
β. για να παραμείνει η Αριστερά και κάθε άλλη προοδευτική δύναμη σε υποταγή, ανίκανες να ανασυγκροτηθούν σε βαθμό που να επηρεάζουν με οποιοδήποτε τρόπο την πολιτική ζωή της χώρας. 

Παρ' όλο λοιπόν που ο εμφύλιος τερματίστηκε τον Οκτώβριο του 1949, η χώρα θα έμενε για καιρό ακόμη επιστρατευμένη, με 200.000 άνδρες υπο τα όπλα. Διατηρούνταν δε τα δρακόντεια νομοθετικά και οργανωτικά μέτρα που είχαν επιβληθεί στη διάρκεια του εμφυλίου, όπως το Γ' ψήφισμα, ο νόμος περί κατασκοπείας, τα στρατοδικεία και η Μακρόνησος. 

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Σύμβαση Cooper: Η Σύμβαση ενεργοποιήθηκε με το Νόμο 2220 του 1940. Η λήξη της Σύμβασης για τα υδροηλεκτρικά έργα ορίστηκε στις 31.12.2010 με δυνατότητα παράτασης 25 χρόνων επιπλέον. Κατά τη λήξη της Σύμβασης το Δημόσιο οφείλει να πληρώσει μη αποσβεσθείσες δαπάνες! Β΄Μέρος

Με την παρούσα ανάρτηση συνεχίζουμε την μελέτη μας σχετικά με το Νομικό καθεστώς των υδραυλικών δυνάμεων της πατρίδας μας όπως αυτό εξελίχθηκε έως και το 1940 όπου υπογράφτηκε ο αναγκαστικός Νόμος 2220 του 1940 ή αλλιώς Νόμος με τον οποίο κυρώθηκε η Σύμβαση Cooper. Το πρώτο μέρος της παρουσίασης της Σύμβασης Cooper μπορείτε να μελετήσετε εδώ.

Γράφει ο Δημήτρης Μπάτσης σχετικά με τον αναγκαστικό Νόμο 2220/1940, σε συνέχεια των ανωτέρω: 

-προβλέπεται απο το άρθρο 3 της σύμβασης ότι τα έργα που θα κατασκευαστούν πρέπει να δώσουν ηλεκτρενέργεια τουλάχιστον 229 εκατομ. ΩΧΒ απο τη θέση Κρεμαστά, 85 εκατομ. ΩΧΒ απο τη θέση Πρεβέντζα και 96 εκατομ. ΩΧΒ απο τη θέση Κριεκούκι (Καστράκι). Τα ποσά αυτά όμως κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονται προς τη μέση δυνατή παροχή των θέσεων αυτού του Αχελώου. Το Γραφείο Μελετών Υδραυλικών Έργων του Υπουργείου Συγκοινωνίας υπολογίζει ότι απο τις τρείς αυτές θέσεις του Αχελώου μπορεί να παραχθεί ηλεκτρενέργεια 1.323 εκατομ. ΩΧΒ το χρόνο. Τα 410 εκατομ. ΩΧΒ που υποχρεούται ο ανάδοχος να παράγει το χρόνο σαν ελάχιστο όριο αποτελεί ένα αυθαίρετο δικαίωμα που του δίνεται να μην ολοκληρώσει, εφόσον αυτό θα τον συμφέρει, την εκμετάλλευση των υδραυλικών δυνάμεων μιας απο τις πιο σημαντικές πηγές όπως είναι ο Αχελώος. Ο καθορισμός όμως απο την άλλη ενός τόσου χαμηλού ποσού ηλεκτρενέργειας κρύβει απο τα μάτια μας και τα τεράστια περιθώρια κέρδους που θα έχει ο ''ανάδοχος'' απο τη δυνατότητα εμπορικής χρησιμοποίησης 1.300 εκατομ. ΩΧΒ το χρόνο και όχι 410 εκατομ. ΩΧΒ όπως λέει η σύμβαση, αν θελήσει να εκμεταλλευτεί ολοκληρωτικά τις παραχωρούμενες υδραυλικές δυνάμεις. Στο άρθρο 4 παράγρ. 11 δίνεται στον ''ανάδοχο'' μέγιστη προθεσμία (που μπορεί να παραταθεί σύμφωνα με το άρθρο 46 της σύμβασης) κατασκευής των έργων, 12 ετών για τα Κρεμαστά, (ώς το 1952), 17 ετών για τη Πρεβέντζα (ώς το 1957) και 23 ετών για το Κριεκούκι (ως το 1963). Στο μεταξύ μπορεί να παραιτηθεί απο την κατασκευή των έργων στις θέσεις Πρεβεντζά  και Κριεκούκι, αν ειδοποιήσει το δημόσιο πριν απο ορισμένο χρονικό διάστημα. Αυτά σημαίνουν ότι ενώ η ξένη εταιρεία παίρνει το προνόμιο αποκλειστικής εκμετάλλευσης μιας τέτοιας σημαντικής πηγής ενέργειας, μπορεί αν τη συμφέρει να προχωρήσει με τόσο αργό ρυθμό ώστε στην ουσία να αφήσει αναξιοποίητες τις πτώσεις της επι δεκάδες χρόνων κρατώντας συμβατικά δεσμευμένο το δημόσιο. Μπορεί ακόμα χωρίς να υποχρεώνεται σε αποζημείωση να εγκαταλείψει μερικά ή ολικά τη συνέχιση των έργων. Έτσι η εταιρεία είναι ασύδοτη να κατακομματιάσει την εκτέλεση ενός μεγάλης κλίμακας τεχνικού έργου σε εκτελέσεις μικρής κλίμακας έργων ανάλογα κάθε φορά με τα κερδοσκοπικά της συμφέροντα. (1)

-ο ''ανάδοχος'' υποχρεώνεται να συστήσει ''ελληνική εταιρεία'' μετά την κατασκευή του έργου των Κρεμαστών. Η ''ελληνική'' εταιρεία (άρθρο 48 σύμβασης) μπορεί να εκδίδει ομολογίες σε δολλάρια και να ''υπολογίζεται'' το κεφάλαιο και οι μετοχές της στο ίδιο νόμισμα. Απο αυτό και μόνο φαίνεται η ελληνικότητα της εταιρίας! Η λήξη της σύμβασης για τα υδροηλεκτρικά έργα ορίζεται στις 31.12.2010 αλλά αν θέλει το δημόσιο ή αν δεν απαντήσει αρνητικά στην εταιρεία μπορεί να παραταθεί για 25 χρόνια ακόμα. Σε περίπτωση λήξης της σύμβασης (άρθρο 30 και 31 σύμβασης), το δημόσιο "υποκαθίσταται μεν'' στα δικαιώματα του "αναδόχου", υποχρεώνεται όμως να πληρώσει σ' αυτόν τις μη αποσβεσθείσες δαπάνες! Δεν φτάνει δηλ. ότι η ξένη επιχείρηση θα έχει πραγματοποιήσει στο μεταξύ αμύθητα κέρδη, αλλά θα ζητάει και ...απόσβεση των εγκαταστάσεων της απο την εθνική οικονομία. 

-η εταιρεία μπορεί να διατηρεί ξένο τεχνικό προσωπικό και ειδικευμένους εργάτες (άρθρο 28) σε ποσοστό 10% του συνολικού προσωπικού, και εργάτες απλούς σε ποσοστό 3%. Έχει δικαίωμα ακόμα (άρθρο 26 σύμβασης και άρθρο 4 αν.νόμου 2220/40) να διατηρεί αστυνομικό προσωπικό απο επόπτες κλπ που θα φέρουν ''διακριτικόν σήμα'' και θα εξομοιώνονται με τα όργανα της χωροφυλακής κλπ ''θεωρούμενοι ως πρόσθετοι αστυνομικοί υπάλληλοι"! 

-το δημόσιο παρουσιάζεται και με μερικά ''δικαιώματα ελέγχου'' (εκπτώσεις αναδόχου) που είναι ολότελα σκιώδη με τον τρόπο που ορίζεται η άσκησή τους. Αξίζει να λεχθεί ότι το δημόσιο μπορεί ακόμα να ''εξαγοράσει'' απο το 1990 και έπειτα τις εγκαταστάσεις κλπ Υποχρεώνεται όμως τότε να καταβάλει για είκοσι χρόνια ποσό ίσο κάθε χρόνο προς τα καθαρά κέρδη του ''αναδόχου'' για το διάστημα αυτό (άρθρο 37 της σύμβασης). Έτσι η ''επιχείρησις'' απαλλάσεται απο τον κόπο να εισπράττει απο τους πελάτες τα καθαρά κέρδη αφού τα παίρνει μαζεμένα απο το δημόσιο που σ' αυτή την περίπτωση δεν παίζει παρά το ρόλο εισπράκτορα της εταιρείας ''Hydroelectric κλπ"!

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

Έκθεση Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος: "...οι συμφωνίες (συμβάσεις δανειακής διευκόλυνσης) για το χρέος προσέφεραν τα εργαλεία για να γεννηθεί ένα δυσθεώρητο νέο χρέος προς τους διμερείς δανειστές και το ΕΤΧΣ...επέτρεψαν να μεταφερθεί ο κύριος όγκος των νέων δανείων στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, επιταχύνοντας συνάμα τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και την δυνατότητα μετατροπής δημόσιων περιουσιακών στοιχείων σε μέσα πληρωμής χρεών...'' Δ' Μέρος

Με την παρούσα ανάρτηση συνεχίζουμε την συνοπτική παρουσίαση του Τέταρτου Κεφαλαίου της έκθεσης της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος. Σημειώνουμε ότι με πρόσφατη απόφαση του Προέδρου της Βουλής κ. Ν. Βούτση η πολυεθνική, ανεξάρτητη αρχή για το Δημόσιο Χρέος διαλύθηκε χωρίς να ολοκληρώσει το έργο της. Ωστόσο πριν τη διάλυσή της και παρά τις αντιδράσεις της τρόϊκας εξωτερικού αλλά και εσωτερικού παρέδωσε στη δημοσιότητα την προκαταρκτική έκθεση για το Δημόσιο Χρέος αλλά και την έκθεση της (Αύγουστος 2015) για το τρίτο μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση μετά το δημοψήφισμα. 

Ήδη σε προηγούμενες αναρτήσεις μας έχουμε παρουσιάσει το πρώτο κεφάλαιο της έκθεσης της Επιτροπής σύμφωνα με το οποίο η διόγκωση του χρέους κατά κύριο λόγο οφειλόταν στην αποπληρωμή εξαιρετικά υψηλών επιτοκίων δανεισμού και όχι δήθεν στις υψηλές Δημόσιες Δαπάνες, μπορείτε να μελετήσετε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2015/07/blog-post_17.html Επιπλέον το δεύτερο κεφάλαιο σύμφωνα με το οποίο στόχος της πρώτης δανειακής σύμβασης των 110 δις. ευρώ (κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου) ήταν να προσφέρει ασφαλή έξοδο κινδύνου στους ιδιώτες ομολογιούχους (ήτοι τις Γαλλικές 60 περίπου δις ευρώ και τις Γερμανικές 30 περίπου δις ευρώ τράπεζες), βλέπετε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2015/07/110-60-30.html Στο τρίτο κεφάλαιο η Επιτροπή επισημαίνει αλήθειες που διαλύουν την μνημονιακή προπαγάνδα εσωτερικού και εξωτερικού, δηλαδή σημειώνει με στοιχεία ότι κάποιες απο τις πιστώτριες χώρες αποκόμισαν κέρδη απο τα δάνεια προς την Ελλάδα και ότι τα δάνεια αυτά χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή χρέους και όχι για μισθούς και συντάξεις όπως ισχυρίζονταν τα μνημονιακά μ.μ.ε. και τα μνημονιακά κόμματα, βλέπετε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html και επίσης ότι η Ε.Κ.Τ. αγόρασε ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά και απαίτησε την εξόφλησή τους στο ακέραιο αρνούμενη την συμμετοχή της στην αναδιάρθρωση του χρέους και ότι το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επισημαίνει ότι οι ''διασώσεις'' προφύλαξαν τον τραπεζικό κλάδο απο απώλειες μεταφέροντας ποσά δημοσίου χρέους απο τους ισολογισμούς του ιδιωτικού τομέα σε εκείνους του δημοσίου, βλέπετε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2015/11/blog-post.html  

Στο τέταρτο κεφάλαιο που μελετάμε σήμερα, η έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας αναφέρεται στον μηχανισμό χρέους στην Ελλάδα. Όπως επισημαίνει η Επιτροπή:

''Οι συμφωνίες για το χρέος που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από τον Μάιο του 2010 και μετά, οργανώθηκαν στο πλαίσιο μιας κοινής τεχνικής αποστολής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία χρησιμοποίησε την τεχνογνωσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου - της επονομασθείσας Τρόικας. Η δικαιολογία που προβλήθηκε γι’ αυτές τις συμφωνίες ήταν ότι θα αντιμετώπιζαν την κρίση χρέους παρέχοντας οικονομική στήριξη, υπό τον όρο ότι θα υλοποιούνταν τα μέτρα των Μνημονίων.

Στην πραγματικότητα, οι συμφωνίες αυτές προσέφεραν τα εργαλεία για να γεννηθεί ένα δυσθεώρητο νέο χρέος προς τους διμερείς πιστωτές και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EΤΧΣ) κι έτσι η κρίση χρέους να βαθύνει ακόμη περισσότερο.Τα μέτρα του Μνημονίου επηρέασαν με καταστροφικό τρόπο την οικονομία της Ελλάδας και τη ζωή των πολιτών της.
Η ανάλυση των περίπλοκων κειμένων αυτών των συμφωνιών αποκαλύπτει τη χρήση μηχανισμών, οι οποίοι, αντί να στηρίξουν την Ελλάδα, επέτρεψαν να μεταφερθεί ο κύριος όγκος των νέων δανείων στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, επιταχύνοντας συνάμα τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων μέσω της χρήσης χρηματοδοτικών μέσων. Η Ελλάδα κλήθηκε να πληρώσει κάθε λογής καταχρηστικές δαπάνες γι’ αυτήν τη διαδικασία.'' 

Η Επιτροπή Αλήθειας εστιάζει στη συνοπτική περιγραφή ορισμένων μόνον απο τους μηχανισμούς που εντόπισε στις συμφωνίες. Ένας απο αυτούς τους μηχανισμούς ο οποίος επέτρεψε την μετατροπή των υφιστάμενων κρατικών χρεογράφων σε διμερή δάνεια ήταν κρυμμένος σε ένα παράρτημα, μέσα στο οποίο υπήρχε μια άλλη συμφωνία: η Συμφωνία Εκχώρησης (Assignment Agreement). Η συμφωνία αυτή επιτρέπει, με τη συμπλήρωση ενός απλού εντύπου τη μετατροπή ομολογιούχων, όπως επι παραδείγματι ενός ''Υφιστάμενου Δανειστή'' σε νέα συμβαλλόμενα μέρη της εν λόγω σύμβασης.